مددکاری و اورژانس‌های اجتماعی
مددکاری و اورژانس‌های اجتماعی
یکی از آسیب هایی که در جامعه وجود دارد، بی تفاوتی اجتماعی است. هر یک از ما حاشیه امنی ساخته‌ایم و به داخل آن پناه برده‌ایم و تا زمانی که مسئله‌ای مستقیماً به خودمان آسیب نزند، یا مداخله نمی‌کنیم یا حتی با اقدامی اشتباه باعث خراب‌تر شدن اوضاع می‌شویم.
خشونت نسبت به کودکان پدیده‌ی جدیدی نیست و لایه‌های عمیقی از جامعه را پوشانده است. اما مسئولیت ما در مقابل آن چیست؟ سکوت کنیم؟ نظاره‌گر باشیم؟ یا برای دردمند نشان دادن خود فیلم بگیریم و در فضای مجازی منتشر کنیم؟
ما به عنوان انسان مسئولیت داریم نسبت به اتفاقاتی که در اطرافمان می‌افتد حساس باشیم، سکوت نکنیم و تلاش کنیم تا فضای امنی را برای کودکان به وجود بیاوریم حتی اگر کودک از اعضای خانواده‌مان نباشد.
یکی از وظایف مددکاری اجتماعی در یک سازمان مردم‌نهاد در حیطه حقوق کودک، ایجاد چتر حمایتی برای محافظت از کودکان د رمعرض آسیب و جلوگیری از بی‌تفاوتی اجتماعی است. در این راستا یکی از اقدامات این واحد، بازداری از عواملی است که کودکان را از تحصیل باز می‌دارد، موردی که در زیر بیان می‌شود یکی از این موارد است.
در ماه‌های گذشته پدر یکی از دانش‌آموزان باهوش و با‌انگیزه مؤسسه یاریگران ک.دکان کار پویا به نام فرزاد به معلم خود اعلام کرد که دیگر نمی‌خواهد پسرش درس بخواند و قصد دارد او را به سرکار بفرستد.
متاسفانه مذاکراتی که با پدر وی انجام دادیم به نتیجه‌ای نرسید و تصمیم گرفته شد که مددکار اجتماعی این موضوع را که از مصادیق کودک‌آزاری است، به اورژانس اجتماعی گزارش دهد. gratisporno.cc porno romania.
کارشناسان اورژانس اجتماعی هم به سرعت مداخله کرده و به منزل فرزاد رفتند و با ذکر این نکته به خانواده که منع فرزند از تحصیل و تحمیل کار اجباری به او کودک‌آزاری به حساب می‌آید، پدر را متقاعد کردند که از تصمیم خود منصرف شود و خوشبختانه این اتفاق افتاد.
هفته‌ی گذشته، فرزاد به وسیله‌ی تبلتی که موسسه به او اهدا کرد با علاقه و شوق فراوان شروع به درس خواندن کرد.
ما از این اتفاق خوشنودیم و همه‌ی دانش آموزان مؤسسه را که آنها را چون فرزندان خود می‌دانیم، تحت حمایت همه جانبه قرار می‌دهیم و نهایت تلاش خود را می‌کنیم تا در مقابل کودک آزاری سکوت نکرده و اقدامی مؤثر انجام دهیم.
نویسنده: نیکی ثابتی
