معصومه و دنیای ناامنش

روزهای زیادی بود که روی بدن نحیف معصومه‌ی پنچ ساله نشانه‌های بسیاری از کبودی دیده می‌شد و از نظر روحی حتی خیلی هم تمایل به ارتباط با افراد دیگر نداشت، گویی که هر شرایطی برایش مصداق یک فضای ناامن را دارد، ناامنی که منشا اصلی آن از خانه و خانواده منشا می‌گیرد.
مددکار اجتماعی موسسه یاریگران کودک کار پویا که در جریان کامل شرایط این دختر است، در مورد آن روزها می‌گوید: “یک بار خودش گفت مادرم من را کتک می‌زند و بعد ما از مادر خواستیم به موسسه بیاید تا صحبت کنیم که این زن طی صحبت از همسرش بسیار گله کرد، بنابراین طی این شرایط ما باید عمق ماجرا را بررسی می‌کردیم، در واقع کتک خوردن کودک ظاهر ماجرا بود و در واقع این مادر هم خودش تحت خشونت خانگی قرار داشت.”
طبق بررسی‌های مددکار اجتماعی  با وجودی که پدر خانواده  درگیر اعتیاد بود، اما رغبت زیادی برای ترک نشان می‌داد و حتی با پیشنهاد برای حضور در موسسه موافقت کرد و یک روز برای صحبت آمد، طی این گفت‌وگو پدر خانواده کاملا از آسیب پذیر شدن شرایط خانه توسط رفتار خودش آگاه بود، مددکار اجتماعی اضافه می‌کند:” این پدر خیلی تمایل به ترک دارد و در این شرایط ما دیدیم اگر بخواهیم خشونت خانگی علیه کودک را رفع کنیم باید آسیب‌های خانه را کم کنیم،  طی جلسه‌ایی که با این آقا داشتیم می‌گفت بخاطر خانمم و بچه‌ها می‌خواهم ترک کنم، ما هم این اطمینان را دادیم که تا آخر کنارش هستیم، البته ما هم از شبکه حمایتی خانواده برای ترک پدر خانواده استفاده خواهیم کرد و با توجه به اینکه ترک کردن پایان کار نیست، پس از ترک هم ما حمایت‌ها را ادامه دهیم، کودک آزاری خود به خود به وجود نمی‌آید و ریشه‌های آن آنقدر عمیق است که نفوذ به سطح‌های آن کار بسیار بلند مدتی است که با وجود ایجاد محیط امن خانه کودک آزاری کم و کم‌تر خواهد شد.

نویسنده: نسترن فرخه مسوول بخش رسانه موسسه یاریگران کودکان کار پویا