بیانیه موسسه یاریگران کودکان کار پویا به مناسبت روز جهانی کودک
به نام خدای رنگین کمان
خدای قایق‌ها و کودکان
در آستانه بیستم نوامبر(29 آبان)، روز جهانی کودک قرار داریم. این روزها ما در حالی به پیشواز این مناسبت جهانی فراگیر می‌رویم که جان‌های ما داغدار فجایع و خشونتیست که روز به روز بیش از پیش ساحت جامعه‌مان از آن انباشته شده است. در این میان آنچه بیش از همه دلها را به درد می‌آورد، ماجراییست که بر کودکان این سرزمین می‌رود. در طی دو ماه گذشته، تعداد بسیاری کودک و نوجوان، در شهرهای مختلف، جان خود را از دست داده‌اند یا در معرض آسیب‌های شدید روانی و فیزیکی قرار گرفته‌اند. گزارش‌های موثقی نیز از زندانی شدن و دستگیری دانش‌آموزان و نوجوانان در سطح خیابان و دردناک‌تر از آن در فضای آموزشی وجود دارد. در کنار اینها شاهد روایت‌ها و تصاویری از کودکانی همچون باوان یا آرتین هستیم که در پیش چشمان‌شان، مادر، پدر یا عزیزانشان مورد اصابت گلوله قرار گرفته و جانشان را از دست داده‌اند. افزون بر اینها، استفاده از کودکان به عنوان سرباز و نیروی نظامی، مکررا دیده و گزارش شده است. و در نهایت در آستانه روز جهانی کودک، مرگ ناباورانۀ کیان پیرفلک، کودک بیگناه ایذه‌ای، زخم و دردی تمام‌نشدنی بر جان‌های مردمان این کشور وارد کرده است.
مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا به عنوان یک سازمان مردم نهاد فعال در زمینه حقوق کودکان که با شعار جهان به نفس کودکان زنده است، شکل گرفته، خود را موظف می‌داند که همچون همیشه حامی و صدای کودکان در معرض آسیب این مرز و بوم باشد. ما خواهان حذف تمامی اشکال خشونت سازمان‌یافته از فضای زیست جامعه ایرانی هستیم. حضور فراگیر نیروهای نظامی در سطح شهرها و روستاهای کشور، نه تنها به امنیت جامعه کمکی نمی‌کند، بلکه در میان مدت و بلندمدت اثری جبران‌ناپذیر بر روان کودکان این سرزمین باقی خواهد گذشت. کما اینکه با وجود حضور گسترده نیروهای انتظامی رسمی در خیابان‌ها، هر روزه شاهد اخبار کشته شدن شهروندان ایرانی در سطح شهرها و روستاها هستیم. علاوه بر اینکه در این جو امنیتی، کودکان در شرایط آسیبی همچون کودکان کار یا کودکان توانیاب که توان فاع از خود را ندارند، بیش از پیش در معرض آسیب‌های جبران ناپذیر فیزیکی و روانی قرار گرفته‌اند. ما در آستانه روز جهانی کودک، از مقام‌های مسئول خواهان آنیم که هر چه سریع‌تر تمهیدات لازم برای محافظت از جان و روان کودکان این مرز و بوم به کار گرفته شود، کودکانی که آینده ایران در دستان آنها قرار دارد. ما خواهان آنیم که دربارۀ چرایی و علل کشته شدن، آسیب دیدگی و زندانی شدن کودکان طی این شصت روز گزارش‌های شفاف و صادقانه به مردم ارائه شود. تغییر این وضعیت فاجعه‌بار عزمی جدی و همگانی می‌طلبد.
